Rota Yeniden Oluşturuluyor

Nereye gideceğimizi bilmiyorsak şayet yön tabelaları bize hiçbir anlam ifade etmez. Ve yol ayrımına geldiğimizde durmak zorunda kalırız. Sonra uzun uzun düşünürüz: “Şimdi ne yapmalıyım?” İnsan da hayat da değişken bir yapıya sahiptir. Bu değişkenliğin içinde yolumuzu bir kez oluşturmak bazen yeterli olmaz. Yol boyunca rotayı tekrar tekrar düzenleme ihtiyacımız doğabilir. Ve böyle karar zamanlarında kendimizi yorulmuş veya kaybolmuş hissedebiliriz. Belirsizlik insanı -her zaman olmasa da- çoğu kez zorlayan bir sınavdır. Nereye gitmemiz gerektiğini bilmek isteriz, hem de o an bilmek isteriz. Hayat bazen bu netliği hızlı bir şekilde mümkün kılarken, bazen günler, haftalar, aylar geçer… Bilme arzusundaki zihin için hayat eziyete döner. Yaşamın hangi yöne akacağına dair bir fikrimiz olmadığında, bu kafa karışıklığı ile başa çıkmak için yapabileceğimiz en iyi şeylerden biri elimizdekine odaklanmak olabilir: Yani… KENDİMİZE. Dışarıdaki bu belirsizlik esnasında ‘kendi öz-yolculuğuna’ sahip çıktığında hayat hediyelerini tek tek sunmaya başlar: Ve ardından rota belirir… Eğer şu an hangi yöne doğru gideceğini göremiyorsan,

bil ki bu normal…

En kötü karar, kararsızlıktan iyi değildir bazen 🙂

İçinde bir netlik yoksa, dış dünyada durmak çok şey öğretebilir. Yapman gereken tek şey kendi öz-yolculuğuna güvenmek:

Bedenine,

Zihnine,

Ruhuna özen göstermek.

Telaşla ve panikle değil, şefkatle kendinle ilgilenmek.

Belki bu yazı senin için bir yol işareti olur. Yolculuğun tadını çıkarman dileğiyle!